Carrigaline, geograficznie, umieszczone jest 12 kilometrów na południe od głównego miasta w hrabstwie, Cork City, w ujściu rzeki Owenabue River tworzącej część zatoki Cork Harbour. Miejscowość zajmowała szczególne miejsce we wczesnych czasach normandzkich, zaliczając się do baronii Kerrycurrihy, której nazwa wywodzi się z klanu Ciarraige Cuircha, osiadłego na tym obszar przed 1000 rokiem naszej ery. Charakterystyczny krajobraz miasteczka nadaje mu płynąca przez nie rzeka wraz z swym ujściem a także liczne górzyste tereny, usytuowane na po jego północnej i południowej stronie.

Plan miasteczka Carrigaline

Dla tych ludzi, którzy obecnie żyją w Carrigaline nadal jest ono uważane, jako osada. Taki stan rzeczy wywodzi się głównie z natury jej mieszkańców jak i przywiązania do okolicy, gdyż uważają oni, że są z nią silnie związani emocjonalnie. Pomimo iż w ostatnich latach, względem wyżu demograficznego w całym kraju, populacja ludności dość szybko tu wzrosła, do około 15000 licząc od 1970 roku, społeczeństwo potrafiło zachować swoją tożsamość jak również przynależność terytorialną. 

Wczesne czasy chrześcijaństwa, miały duży wpływ na rozwój Carrigaline. Z tamtego okresu wywodzą się osady Kilnagleary i Kilmoney Abbey. Osada Kilnagleary swą nazwę wywodzi z irlandzkiego kościoła i datuję się ją do czasów, w których żył Święty Finbarr. Do tamtego okresu należy również klasztor Świętego Finbarr’a, stanowiący istotną rolę w odległych czasach, (usytuowany blisko obecnego terenu przemysłowego, niedaleko Owenabwee) pełniąc rolę twierdzy przed inwazjami wikingów i innych potężnych irlandzkich klanów. Z nadejściem Normanów i powstania tam ich zamku, opactwo straciło swoją ważność, zaś kościół został zbudowany na skale niedaleko od niego. Opactwo zostało ulokowane blisko siedziby rodziny Riordan przez i od tej pory nosiło nazwę Opactwo Kilmoney.

Katedra Św. Finbarra